Een hoed met een veertje

Natuurlijk hadden we wel eens iemand leren kennen op een dansavond, maar dat werd nooit wat.
Een nicht van Bertus had de advertenties, die we hadden geplaatst, uitgezocht. Bertus vond het ook wel tijd dat hij terecht kwam. Zijn nicht vond dat mijn brief wel bij hem zou passen.

Achter het Centraal Station in Amsterdam was een uitspanning en daar was onze eerste afspraak, op 19 september om 14.00 uur. M’n zus liep met me mee en liet me meteen los toen zij de hoed met het veertje zag. “ Je redt het wel" zei ze. De hoed met het veertje was de afspraak waardoor ik hem zou herkennen. We zijn naar de Amstel gelopen en daar dronken we ons eerste borreltje.

De eerste keer dat hij bij me thuiskwam had hij bloemen en sperziebonen bij zich. Moeder zei: “Laat die man toch binnen”. Maar dat wilde hij niet. Eind september kregen we verkering. In oktober ben ik voor het eerst in Heemskerk geweest op de verjaardag van zijn schoonzus. Op die dag leerde ik de hele familie kennen.

Toen Bertus 80 jaar werd namen we met de kinderen de trein naar Amsterdam en de boot naar Artis. Bij het Centraal Station moest ik van de kinderen Bertus een zoen geven omdat we elkaar daar voor het eerst ontmoet hadden.

We zijn bijna 49 jaar getrouwd geweest en we hebben het goed gehad.

Verhaal verteld op: 23-06-2005