Theo de Wit kwam direct nadat zijn elftal bij de junioren kampioen was geworden in het eerste elftal van ADO. Namen uit de eerste jaren: Jan Cornellise die later burgemeester in Spanbroek werd, Kees Beentjes (ADO groentenwinkel), Henk Burger. De kleedkamers waren niet echt comfortabel. Op het dak een grote bak die door een pomp gevuld kon worden met bronwater. Zo konden de spelers zich toch afspoelen met koud water.
In zijn 17 jarige voetballoopbaan in het eerste van ADO werd Theo drie maal kampioen. Er moesten daarna nog promotiewedstrijden gespeeld worden. Soms ging het alsnog mis. In de strijd om die promotie werd de eerste wedstrijd tegen RK HVIC gewonnen. De tweede wedstrijd op het Ajax veld ging verloren. De beslissingswedstrijd in Zaandam werd een gelijk spel. De 4de wedstrijd ging verloren. Geen promotie. Leuk was wel dat na de laatste 3 wedstrijden steeds de tafel in café Flora gedekt stond om de promotie te vieren. Het elftal kon 3 maal eten, maar geen promotie.
In 1955 kwam de promotie naar de 3de klasse. De beslissingswedstrijd tegen JHK werd met 4-1 gewonnen. Groot feest in Heemskerk. Theo scoorde maar liefst 3x in deze wedstrijd. Om de talrijke toeschouwers te kunnen herbergen was van honderden groentekisten een hele tribune gebouwd. Op de toenmalige open brandweerauto werden de kampioenen het dorp rondgereden.
Onderlinge wedijver tussen voetbalclubs in de omgeving zorgde er voor dat er soms hele leuke aanbiedingen kwamen om van vereniging te wisselen. De premie kon bestaan uit een nieuwe wasmachine of een nieuw kostuum uitzoeken. Over steekpenningen gesproken.
Theo bleef echter trouw aan ADO.
Verhaal verteld op: 04-10-2005
