ADO kan hem niet missen en spoedig is hij leider van het tweede elftal. Onder voorzitterschap van Co Buur wordt hij secretaris in het bestuur. In die jaren wordt de eerste kantine gebouwd en verrijst de tribune bij het hoofdveld. Dankzij het nodige lobbyen en de zelfwerkzaamheid van de leden blijven de kosten binnen de perken.
Het jubileumboek vanwege het 75 jarig bestaan, kost vele uren. Samen met de grote animator hier achter, Piet Castricum, en vele anderen worden tientallen jaren krantenedities doorgespit. Bij de toenmalige Hoogovens worden de centen verdiend om in het levensonderhoud te voorzien. Eerst nog flink met de handen werken maar later na het volgen van diverse cursussen wordt het een meer leidinggevende functie.
Leiding geven zit in het bloed want nog steeds is Theo leider bij de jeugdige voetballertjes. Hij heeft nu junioren E onder zijn hoede. Een leuk team. Prestaties zijn hier niet de hoofdzaak. Talenten komen wel naar boven drijven. Natuurlijk zijn de eisen bij de junioren A wel veel hoger. Belangrijk is volgens Theo dat de jeugd plezier in het spelletje heeft en tegen het verlies kan. Ook teamgeest is heel belangrijk. De ouders langs de lijn kunnen wel eens te kritisch zijn jegens hun kroost en dan niet altijd even tactisch reageren.
Verhaal verteld op: 04-10-2005
[1]
