Fietsenmaker – Elektricien
Nick Sinnige was de jongste uit het gezin en mocht doorleren. Meester Gallee van de St.Jozefschool drong er op aan dat niet alle jongens tuinder of boer werden. Vader Sinnige zag wel toekomst in de opkomende autotechniek.Piet Kuil, de aardappelhandelaar zei: “Ik koop binnenkort een auto dus is het wel makkelijk als mijn zoon en jij Nick naar de ambachtschool gaan. Kunnen jullie die auto onderhouden”. Dus ging ik samen met Piet Kuil jr. op de fiets naar Castricum . Vandaar met de trein naar de Ambachtschool in Alkmaar. Na 3 jaar in 1933 behaalden we ons diploma.. Middenin de crisisjaren. Werk was er niet. In een klein schuurtje, een voormalig kalverenhok bij de ouderlijke woning, kon ik een kleine fietsenmakerij beginnen met steun van vader. De verkoop van nieuwe fietsen was heel beperkt en de voorraad bedroeg in het geheel één fiets. Ook werden bakfietsen verhuurd. In de avonduren ging ik nog doorleren. Elektriciteit was in opkomst. Ik behaalde ook deze diploma’s en werd ook elektricien met erkenning van de PEN. Zodoende kon ik ook elektriciteit aanleggen. Na de brand van de boerderij van Dirk Wenting had ik bij de nieuwbouw van boerderij Heemshof aan de Oosterweg een mooie klus. De verdiensten aan de verkoop van de apparatuur als lampen e.d. waren hoger als de verdiensten aan arbeidsloon. Het was toch al een grote klus. Ook kreeg ik het onderhoud aan het elektra in kasteel Assumburg. De houten balken waren keihard en erg hoog. Hoog op je ladder of trap moest je boren. Geen elektrische boren nog. De opkomst van het elektrisch koken zorgde ook nog voor wat verdiensten. De tijd bleef echter slecht en toen ik bij een bedrijf in Alkmaar kon komen werken omdat de eigenaar de nodige diploma’s ontbeerde ben ik daar gaan werken en wonen.
Verhaal verteld op: 15-06-2006
[1]
