In 2002 stopte ik met mijn werk in het Rode Kruis Ziekenhuis. Anneke Rubens was op de afscheidsreceptie. Zij vroeg mij als vrijwilligster bij Radio Heemskerk vanwege mijn stem en taalgebruik. Ik hield de boot echter nog even af omdat ik al aardig wat vrijwilligerswerk deed. Na ongeveer een maand begon het toch te kriebelen en meldde ik me alsnog aan.
Ik had al enige ervaring op radio gebied omdat ik in 1971 in de DEO bij de oprichting van de RUAZ betrokken was, samen met Jan van Veen en Jan Steenman. Beiden zijn ondertussen bekende radiopresentatoren. We zaten in een zweterig hok met eierdozen behangen om de geluidskwaliteit te bevorderen.
In Heemskerk werd ik verslaggever bij de actualiteiten rubriek en rennen we elke dag op het nieuws af. Of het nu gaat om de prijsworst van de beste slager of een bruidspaar. Ik ben ook bij de opening van exposities in de Cirkel. Maar nog leuker is het om aanwezig te zijn bij het inrichten van de expositie omdat je dan meer gelegenheid hebt om met de exposanten te spreken.
Om de week heb ik een medisch programma op de donderdag. Dan praat ik met een oud collega, een huisarts of fysiotherapeut. Soms met een diëtiste of iemand van de thuiszorg. Dat zijn interessante gesprekken omdat het informatie geeft aan de luisteraars. Ik probeer veel voorkomende ziektes te behandelen zodat mensen het herkennen en er iets aan hebben. Ik heb mensen gevolgd met heupproblemen die door verschillende oorzaken ontstaan waren. Een versleten heup is nu eenmaal heel anders dan een gebroken heup. Het genezingsverloop en de beleving daarvan kan ook totaal verschillen.
Sinds een jaar ben ik redacteur van cultuur en educatie. Van Nico Rozemeyer heb ik veel geleerd en pluk daar nog steeds de vruchten van. Hij was mijn mentor en heeft mij uitgelegd wat radio maken is.
Verhaal verteld op: 23-09-2007
[1]
Auteur: 