Libanese in Heemskerk

“Dat komt door mijn katholieke achtergrond. Ik ben gedoopt als Catharina.
Ik woon samen met mijn twee kinderen op de derde verdieping, hoog boven de grond in een rustige groene buurt. Dat is zo anders dan mijn leven in Libanon. Ik kom uit Achrafieh, bij Beirut en groeide op in een oorlogssituatie. Dag in dag uit voelde ik angst. Ik was soms bang op straat als ik van of naar school liep en ik schuilde samen met onze buren regelmatig in de beveiligde kelder onder ons flatgebouw.
Op school deden we veel aan sport. Gelukkig wel, want na school was ik voornamelijk binnen. Lekker onbezorgd buiten spelen, zoals mijn kinderen hier doen, was er niet bij.
Ik haal mijn kinderen meestal op uit school. Het contact met andere ouders is leuk en belangrijk om de taal steeds beter te leren. Ik was eerst vrijwilliger bij buurtcentrum de Globe. Daar had ik contact met allerlei mensen. Nu help ik bij de peuterspeelzaal de Karekiet in ’t Tweespan. Het contact met de ouders van de peuters is ook goed voor mijn taal.
In Libanon gaf ik pianoles aan jonge kinderen. Dat zou ik hier ook graag willen doen, maar mijn diploma is hier niet geldig. Gelukkig kon ik oefenen bij de muziekschool en met hun hulp heb ik nu een elektrische piano, zodat ik kan blijven spelen. Ik zou graag van iemand de Nederlandse termen leren voor het pianospelen.
Ik kan me niet voorstellen ooit terug te gaan naar Libanon. Ik voel me veilig en vrij in Nederland en probeer hier mijn leven op te bouwen. Ik hoop dat de dromen die ik heb hier werkelijkheid worden.”

Verhaal verteld op: 23-05-2006