Bijpassende verhalen:
Jacqueline Leuring, Jacqueline Leuring  [1] Stormachtig, kolkend, bruisend. Zand tussen je tanden, zout op je bril.
Voortgestuwd door een...
Linda van Zeijl, Linda van Zeijl [1] Er komt een duister figuur met een hoed voor je staan, het liefst geef je hem een zetje, maar dat...
Henriëtte Dekkers Dit is geen volkstuin maar een landgoed. Ik tuinier niet speciaal voor de planten maar ik maak...
Tineke de Ruyter, Tineke de Ruyter De zondag was de rustdag voor mijn ouders. Maar na de mis en het middagslaapje gingen we ook nog...
Jeanne Castricum Midden in het dorp tussen de huizen aan de vijver staat nog een oud huisje. Joep en Sofie hebben...
Kees van Duivenvoorde, Kees Welboren Je komt het nog regelmatig tegen: mensen veranderen van principe als er eigen belang om de hoek...
|
|
50.000 liter per minuutAan het woord: Henk Reinders | Duin tot Dorp | - 2007 Oh, wat gróót. Mijn vrouw en ik, stonden met onze kleinkinderen bij de waterinlaat van de waterzuivering van het PWN. Deze omhoogwellende waterstroom noemt men erg toepasselijk ”De Kwal”.
De Kwal, een omhoogwellende waterstroom in het PWN duingebied.
Op één van onze fietstochtjes door het duingebied belandden we onderaan de uitkijkheuvel ten westen van het zweefvliegveld. Wij besloten naar boven te klimmen. Hijgend bereikten we de top, waar we ons buiten adem neer lieten vallen op een bank, waarop al een echtpaar zat. Na een groet kwam het gesprek vanzelf. Zij bleken uit Gouda te komen en maakten een voettocht door het duingebied. Ik vroeg hen naar hun belevenissen van die dag. Ze waren zojuist “de kwal” gepasseerd zonder dat op te merken.. Dat mochten ze toch niet missen! Ik legde hen uit wat er in het duin met het water gebeurt en waar de 50.000 liter water per minuut vandaan komt. We zaten per slot bijna midden in het infiltratiegebied van het waterzuiveringsbedrijf van de PWN. Zij namen afscheid en de moeite om tweehonderd meter terug te lopen om het genoemde fenomeen te bekijken. Wij genoten nog een kwartiertje van het uitzicht en de opstijgende en dalende zweefvliegtuigen en begaven ons weer op weg. Onze duinwandelaars kwamen we al gauw tegen. Ze bedankten ons voor de tip.
De kwal heeft nu een plaatsje in hun herinneringsalbum van deze zomer.
Verhaal verteld op: 01-11-2007
|
