Bijpassende verhalen:
Jacqueline Leuring, Jacqueline Leuring  [1] Stormachtig, kolkend, bruisend. Zand tussen je tanden, zout op je bril.
Voortgestuwd door een...
Jeanne Castricum [2] Iedereen van de Hoogdorperweg noemde haar zo. In haar eenvoud was zij een bijzondere vrouw: tante...
Henriëtte Dekkers, Manon Verhoog, Steffan de Boer De juf vertelde dat onze school De Otterkolken, dit jaar door het 4 mei comité was gevraagd om...
Linda van Zeijl, Linda van Zeijl [1] Er komt een duister figuur met een hoed voor je staan, het liefst geef je hem een zetje, maar dat...
Kees van Duivenvoorde, Nico Sinnige Om een revolver te krijgen stal Henkie een hond van de straat
Marianne van Duivenvoorde, Tineke Opdam [1] Tineke Opdam is vrijwel dagelijks met radio Heemskerk bezig
|
|
Dag winstAan het woord: Kees Welboren  | Duin tot Dorp | 1945 Ik werd al vroeg besmet met het stropersvirus. Stropen in de duinen was in de jaren veertig een welkome aanvulling op mijn zakgeld, maar helaas niet altijd.
Duinen vol wild in het verleden
In de oorlogsjaren wist ik op zondagochtend vaak een haas op te jagen. Het dier liep zich dan vast tegen het gaas dat neergezet was om de jonge dennenaanplant te beschermen tegen wildvraat. Ik ving het beest en nam het onder mijn kleding mee naar de catechisatie. Daar moest ik als katholieke jongere op zondag naar toe. Na afloop liep ik met mijn buit naar een opkoper en kreeg er wel fl 1,50 voor. Bij een zakgeld van twee centen per week was dit een kapitaal. Ik had de smaak te pakken en ging zelf strikken maken en zetten. De eerste keer zette ik tien strikken. Na één nacht had ik al drie konijnen te pakken á 75 cent per stuk. Wat een geld. De trend was gezet en er waren volop konijnen. Zo was er in de oorlog geld in de knip en vlees in de pan. Na afloop van de oorlog ging ik volop verder met stropen. Helaas snapte boswachter Benning mij binnen 24 uur twee keer. In Haarlem moest ik voor de rechtbank verschijnen.
Voor elke overtreding kreeg ik veertig gulden boete, heel veel geld. Vader Klaas was verantwoordelijk voor de daden van zijn minderjarige zoon en moest betalen. Al het Nederlandse geld was net ongeldig verklaard en ieder Nederlander kreeg het “ tientje van Liefting”. Mijn vader bij de gemeente 120 gulden ophale, want ons gezin telde tien kinderen. Mijn tachtig gulden boete werd direct ingehouden. Dag winst.
Verhaal verteld op: 16-10-2007 Auteur: Kees van Duivenvoorde
|
