Zoals veel R.K. gedoopten had ik maar liefst vier lange voornamen. Mijn huisadres was ook lang. Toen ik de man vertelde dat ik als seiner-telexist der eerste klasse, marinenummer 36005, aan boord van Hr. Ms. Van Galen (F 803, militair adres Marsdiep, Den Helder) voer, verbleekte hij. Om al die informatie onverkort kwijt te kunnen moest hij zijn blaadje meermaals omslaan.
De lokale politie maakte het proces-verbaal op en stuurde het naar de Officier van Justitie. Via het Ministerie van Defensie en vele departementen belandde het bij de afdeling Marine. Elke instantie had zijn eigen formulier, de computer was nog niet zo breed ingeburgerd. Steeds opnieuw vereeuwigden schrijfmachines mijn vergrijp – tikke tikke tik rats boem – op ander dienstpapier. De laatste versie, op marinepapier, belandde in Den Helder. Hr. Ms. Van Galen was toen voor een NAVO-oefening naar Amerika vertrokken. Het proces-verbaal volgde het schip per postzak en kwam aan toen de NAVO-flottielje net richting Canada vertrokken was. Na 14 dagen zouden wij naar dezelfde Amerikaanse haven terugkeren. Toch stuurde men het papier door naar Canada.
Na ruim een half jaar sinds de aankondiging door de veldwachter stond ik op de brug mijn werk te doen toen ik via de scheepsomroep naar de Officier van Administratie werd ontboden. Verbaasd en niets vermoedend spoedde ik mij naar zijn kantoor. Daar viel mij de ingehouden sfeer op. De Officier spraak mij aan op het feit dat ik als marineman een hondje had laten loslopen in de Heemskerkse duinen. Deze overtreding, begaan duizenden mijlen ver weg in dat landje dat nauwelijks op de wereldkaart te vinden is, kwam te berde tijdens een grote NAVO-oefening op de Atlantische oceaan! De sfeer ten kantore werd iets losser. Her en der hoorde ik wat gesmoorde reacties.
De boete: VIJF Hollandse guldens! Toen ik mij realiseerde welke reisafstand ervoor was afgelegd en wat voor een administratieve rompslomp was ontstaan, kon ik mijn lachen moeilijk onder controle houden. Moest ik het bedragje “cash” of per acceptgiro betalen? Contant was goed, beduidde mij de Officier. Hoorde ik nu lachen toen ik wegliep?
Verhaal verteld op: 14-01-2008
