Bijpassende verhalen:
Kees van Duivenvoorde, Wim Schavemaker  [1] Als emigratie afketst wordt Wim (Willem) Schavemaker bedrijfsleider op Daantjeshof
Jeanne Castricum Midden in het dorp tussen de huizen aan de vijver staat nog een oud huisje. Joep en Sofie hebben...
Tineke de Ruyter, Ria Gerrits-de Ruyter In de eerste klas van de lagere school was ik overgeleverd aan de grillen van Zuster Charitas......
Linda van Zeijl, John Limmen [5] Ondanks mijn gebondenheid met het duin, ben ik nooit geaccepteerd door de duinkatten.
Rosemarie Eichhorn Grote pret op het speelveldje, als die oude man zijn rode kater weer uitlaat, in een tuigje,...
Marianne van Duivenvoorde, Annie Bruins Ja, ik heb Bertus Bruins leren kennen door een advertentie. En het kwam eigenlijk door mijn zus...
|
|
Fuiken op straatHart van Heemskerk | 1975 - 1980 Er heerste griep in het bejaardenhuis. Emmers met vuile directoires stonden in het toilet, te wachten om gewassen te worden. De mensen zelf waren te ziek en hun kinderen woonden niet om de hoek. Het hoorde niet bij mijn taak, maar mijn gevoel sprak. Met dichtgeknepen neus haalde ik de emmers leeg en nam de grote fuiken mee naar huis.
De wasmachine deed het werk. Schoon hingen ze te wapperen aan de lijn. Tot mijn verbazing zaten er grote gaten in! "Wat zullen de mensen wel niet denken," dacht ik, maar moest er zelf om lachen: "wel iets voor Jopie Huisman uit Makkum om te schilderen."
Ik repareerde de broeken en deed alles keurig schoon in een mandje. De volgend morgen voelde ik mij voldaan en met het mandje achter op de fiets ging ik naar bejaardenhuis. Maar wat een pech: in de bocht die ik nam van de Jan van Kuikweg naar de Laan van Assumburg gleed het mandje van de bagagedrager en lagen alle directoires verspreid over straat. Tussen het passerende verkeer raapte ik de boel op en verzuchte met mijn blik naar de hemel gericht: "fuik het!"
Verhaal verteld op: 27-01-2008
|
